Przez dziesięciolecia wygląd Neandertalczyków był przedstawiany w sposób uproszczony: jako niskich, masywnych ludzi o krzaczastych brwiach i ciemnym owłosieniu. Dziś dzięki analizie starożytnego DNA wiemy, że rzeczywistość była o wiele bardziej złożona. Neandertalczycy nie tylko różnili się anatomicznie od Homo sapiens, ale także wykazywali zróżnicowanie w cechach pigmentacyjnych, takich jak kolor skóry, włosów i oczu – i to w sposób, który zaskakuje współczesnych naukowców.
Anatomia Neandertalczyków – baza pod wygląd zewnętrzny
Zacznijmy od sylwetki. Neandertalczycy (Homo neanderthalensis) mieli:
- krępą, muskularną budowę,
- niskie, szerokie ciała,
- masywne kości,
- duże nosy i wydatne łuki brwiowe,
- stosunkowo płaskie twarze,
- niskie czoła i silnie rozwinięte mięśnie szczękowe.
Byli przystosowani do przetrwania w surowych warunkach epoki lodowcowej – a ich ciała znakomicie zatrzymywały ciepło.

czy Neandertalczycy mieli jasną skórę?
Odpowiedź brzmi: prawdopodobnie tak, jednak odpowiadały za to inne mutacje niż te, które występują u Homo sapiens.
Współczesny człowiek europejski zawdzięcza jasną pigmentację skóry mutacjom w określonych genach. Należą do nich między innymi SLC24A5 (wariant rs1426654 A), SLC45A2 (wariant rs16891982 G) oraz TYR, czyli gen kodujący tyrozynazę, enzym odpowiedzialny za produkcję melaniny.
U Neandertalczyków również odkryto warianty genów wpływające na pigmentację skóry, jednak różniły się one lokalizacją i sekwencją od tych występujących u Homo sapiens. Dobrym przykładem jest gen MC1R, związany z kolorem włosów, a pośrednio także skóry. U niektórych Neandertalczyków zidentyfikowano mutację p.Val92Met, która nie występuje u współczesnych ludzi, ale najprawdopodobniej przyczyniała się do rozjaśnienia zarówno skóry, jak i włosów.
Oznacza to, że jasna skóra mogła pojawić się u Neandertalczyków niezależnie, jako odrębna adaptacja do życia w północnych szerokościach geograficznych. Zjawisko to określane jest mianem konwergencji ewolucyjnej.
Czy Neandertalczycy byli rudzi?
Badania przeprowadzone na szczątkach Neandertalczyków z El Sidrón (Hiszpania) i Mezmajskaja (Kaukaz) wykazały obecność mutacji we wspomnialnym wyżej genie MC1R, która u Homo sapiens jest odpowiedzialna za rudy kolor włosów i bardzo jasną skórę.
Co ciekawe, mutacja ta nie była taka sama jak ta, którą mają współcześni ludzie o rudych włosach. Występowała w innym miejscu i miała inną sekwencję nukleotydową, ale wywoływała podobny efekt fenotypowy – jasny kolor włosów i skóry.
Oznacza to, że niektórzy Neandertalczycy rzeczywiście mogli być rudzi, a ich wygląd mogł się różnić nawet w obrębie jednej populacji.

Kolor oczu: dominuje ciemna tęczówka
Jeśli chodzi o jasny kolor oczu, najważniejszą rolę odgrywa mutacja rs12913832 w genie HERC2, która u Homo sapiens odpowiada za niebieski kolor oczu. U Neandertalczyków ta mutacja nie została wykryta – co sugeruje, że większość miała oczy ciemne, zapewne brązowe.
Nie ma jednak pewności, czy inne, nieznane jeszcze warianty genetyczne nie wywoływały u nich różnorodności w kolorze oczu. Możliwe jest, że u niektórych Neandertalczyków występowały rzadkie fenotypy – np. jasna skóra i ciemne oczy, jak ma to miejsce u wielu współczesnych ludzi w Europie Środkowej i Wschodniej.
Różnorodność między populacjami Neandertalczyków
Warto pamiętać, że Neandertalczycy zasiedlali ogromne obszary Eurazji – od Atlantyku po Syberię. W związku z tym istniały między nimi różnice regionalne w wyglądzie:
- Populacje z zachodniej Europy (np. Francja, Hiszpania) mogły mieć ciemniejszą skórę i włosy,
- Populacje z północy i wschodu (np. Kaukaz, Syberia) mogły mieć jaśniejszą pigmentację, jako przystosowanie do mniejszego nasłonecznienia.
To oznacza, że wygląd Neandertalczyka mógł różnić się w zależności od miejsca i czasu życia.
Podsumowanie
Wygląd Neandertalczyków to temat dużo bardziej złożony, niż dawniej przypuszczano. Choć ich budowa ciała była masywna i dostosowana do zimna, to pod względem pigmentacji wykazywali dużą różnorodność. Ich jasna skóra i rude włosy mogły być skutkiem zupełnie innych mutacji genetycznych niż u Homo sapiens, a oczy – zazwyczaj ciemne – mogły w rzadkich przypadkach przybierać inne kolory. To, co kiedyś wydawało się oczywiste, dziś staje się fascynującym przykładem niezależnej ewolucji podobnych cech u różnych gatunków człowieka.
Bibliografia
- Lalueza-Fox, C. et al. (2007). A melanocortin 1 receptor allele suggests varying pigmentation among Neanderthals. Science, 318(5855), 1453–1455.
- Prüfer, K. et al. (2014). The complete genome sequence of a Neanderthal from the Altai Mountains. Nature, 505(7481), 43–49.
- Dannemann, M., & Kelso, J. (2017). The contribution of Neanderthals to phenotypic variation in modern humans. The American Journal of Human Genetics, 101(4), 578–589.
- Sankararaman, S. et al. (2014). The genomic landscape of Neanderthal ancestry in present-day humans. Nature, 507(7492), 354–357.
- Vernot, B., & Akey, J. M. (2014). Resurrecting surviving Neandertal lineages from modern human genomes. Science, 343(6174), 1017–1021.


